25/12 ΔΕΥΤΕ ΙΔΩΜΕΝ

Ἐκτελεῖ ὁ/ἡ: ΒΑΜΒΟΥΔΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
(Βαθύ Σάμου, 1884-1959): διακεκριμένος πρωτοψάλτης και θεωρητικός της βυζ. μουσικής, επιλεγόμενος "ηγεμονικός". Επίσης, φιλόλογος με σπουδές στο Παν/μιο Αθηνών. Ως εκκλ. μουσικός μαθήτευσε στον πρωτοψάλτη Σμύρνης Νικόλαο Γεωργίου και στον Γεώργιο τον Ραιδεστηνό (;). Διετέλεσε επίσης συνεργάτης του Αθανασίου Καποράλη. Το 1911 πήγε στα Ιεροσόλυμα για να μελετήσει τα εκεί χειρόγραφα και έμεινε 14 χρόνια ως πρωτοψάλτης στον Πανάγιο Τάφο ("`Αρχων Πρωτοψάλτης του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων"). Ως φιλόλογος δίδαξε στο Πυθαγόρειο Γυμνάσιο (1928-52). `Εχει γράψει: "περί της Μουσικής καθόλου" (1913), "Γνώμαι της καθ' ημάς Εκκλ. Μουσικής" (1913), "Στιχηράριον Τριωδίου" (1916), "Γνώμαι περί της εναρμονίσεως της Βυζ, Μουσικής" (1920). "Χρονολογικά σημεία αφορώντα εις Βυζαντινούς μουσικούς" (1920), "Νέα Ανθολογία" (1921), "Νέαι Μελωδίαι" (1931), "Τὰ ἐν τῇ Βυζ. Μουσικῇ κρατήματα" (1933), "Συμβολή εις την σπουδήν της Παρασημαντικής των Βυζ. Μουσικών" (1938), κ.λπ. Επίσης έγραψε αξιόλογη 4φωνη εκκλ, μουσική, ηχογράφησε 3 δίσκους και ασχολήθηκε με την αρχαιολογία. Στους μαθητές του, ο Γεώργιος Αγγελινάρας, ο Πέτρος Καραγιάννης, ο Χρήστος Χατζηνικολάου, κ.ά. από το "Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής" του Τ. Καλογερόπουλου
Ἐκκλησιαστική περίοδος: ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ
Μηνολόγιο: ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Εἶδος: Ιδιόμελα-προσόμοια
Ἦχος: Δ'
Ἦχος μεικτός: Νενανω
Ἔτος: 1926