"Αναστάσεως ημέρα", δοξαστικόν του Πάσχα, αργόν Χρυσάφου του Νέου, εκτέλεση Άρχοντος Πρωτοψάλτου Αθανασίου Καραμάνη. Ο Αθανάσιος Καραμάνης γεννήθηκε το 1911 στο χωριό Βιτάστα (σήμερα Κρηνίδα) των Σερρών, που βρίσκεται στις υπώρειες του Παγγαίου. Η καλλίφωνη μητέρα του, καταγόταν από την περίφημη «ψαλτομάνα», τη Νικήσιανη Καβάλας, και στη σωστή ανατροφή και την καλή διαπαιδαγώγηση των παιδιών δεν παρέλειψε να συμπεριλάβει και την πηγαία της μουσική καλλιέργεια, κι από τότε βαστάει κι η βιωματική κι αβίαστη ενασχόληση του με το δημοτικό τραγούδι. ΄Ηταν ο πρώτος δίαυλος, όπου άρχισε να διοχετεύεται και να εκφράζεται το μουσικό του ταλέντο, που αργότερα θα απέβαινε γι' αυτόν το προοίμιο της μελλοντικής του μουσικής σταδιοδρομίας. Η φήμη του νέου δεν άργησε να διαδοθεί μέσα στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, όπου έπαιρνε μέρος σε διαφορές θρησκευτικές και κοινωνικές τελετές. Επίσημα ο Καραμάνης άρχισε να ψάλλει, ως αριστερός ψάλτης, σε ηλικία 16 ετών στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στην Πρώτη Σερρών, εκεί που εκκλησιαζόταν, φοιτητής τότε, και ο μελλοντικός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής. Δείγμα της ακόρεστης πνευματικής του δίψας αποτελεί η επιδίωξη του να «κλέβει» τους ιεροψάλτες. Γι' αυτό, όταν άκουε ότι ήρθε κάποιος καινούριος, καλλίφωνος ψάλτης, για να ψάλλει σε κάποια Εκκλησία, πηγαίνει εκεί με κάθε δυνατό μέσο της εποχής εκείνης για να τον ακούσει..Ο πρώτος δάσκαλος του, ο τότε ιερέας του χωριού του, αείμνηστος Εμμανουήλ Πιπεριάς τον ξεχώρισε : "Αυτό το παιδούδ θα το κάνω ψαλτούδ ", έλεγε στους χωριανούς. Δεύτερος διδάσκαλός του υπήρξε ο Αθανάσιος Μπουρλέτσικας, Α/ψάλτης του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Αλιστράτης του νομού Σερρών. Τρίτος κατά σειρά διδάσκαλος του ήταν ο Χρήστος Παρασχίδης ή Μπεκιάρης, Α/ψάλτης του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Καβάλας. Από εκεί η μητρόπολη Καβάλας τον στέλνει να σπουδάσει τη βυζαντινή μουσική στην Κωνσταντινούπολη κοντά στον Νηλέα Καμαράδο και στη συνέχεια κοντά στο μουσικολόγο Νικόλαο Παγανά (η συνέχεια στο επόμενο βίντεο «κράτημα τεριρέμ, πλ.α΄») Δόξα... Καὶ νῦν...Ήχος πλ.α΄. Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν· Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος. [Περισσότερα] [Λιγότερα] |
