Κράτημα τεριρέμ, ήχος πλ.α΄, εκτέλεση Άρχοντος Πρωτοψάλτου Αθανασίου Καραμάνη. (συνέχεια από το βίντεο «Αναστάσεως ημέρα, αργόν Χρυσάφου») Οι Μπουρλέτσικας και Παρασχίδης, όπως λέει ο Καραμάνης, του δώσανε τα θεμέλια και τους τοίχους. Το 1931 προσελήφθη ως δομέστικος του Χαράλαμπου Ανεστιάδη, περίφημου Κωνσταντινουπολίτη ψάλτη και μαθητή του αείμνηστου Άρχοντος Α/ψάλτου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Ιακώβου του Ναυπλιώτου. Εκείνος ήταν που του έβαλε τον "σοβά ", το ύφος δηλαδή και την τέχνη την Πατριαρχική στο ψάλσιμο. Πολλά επίσης ωφελήθηκε και ως ακροατής των εκτελέσεων του μεγάλου ψάλτη της εποχής του, Κωνσταντίνου Πρίγγου. Η ικανότητά του για την πλήρη ακρίβεια της απόδοσης των λεπτών μικροδιαστημάτων και αποχρώσεων της εκκλησιαστικής μας μουσικής τον έκαμε γνωστό και τον καθιέρωσε και πέραν από τα ελληνική σύνορα, ως εξαίρετο εκφραστή της πλέον έντεχνης και παράλληλα ιεροπρεπούς μορφής του βυζαντινού μέλους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καλείται συνεχώς για να ψάλλει εντός και εκτός του ελλαδικού χώρου σε όλο το διάστημα της μακράς σταδιοδρομίας του. Έχει ψάλλει σε όλη σχεδόν την ελληνική επικράτεια και σε πολλές χώρες του εξωτερικού, σε πανηγυρίζοντας ιερούς ναούς μετά από επίσημη πρόσκληση και έχει αποκτήσει αμέτρητους φίλους, θαυμαστές και μιμητές της ψαλτικής του τέχνης σε όλο τον κόσμο, όπου υπάρχει ελληνικό στοιχείο και τελούνται ορθόδοξες ιερουργίες. Το ψαλτικό του ύφος, άμεσα επηρεασμένο από εκείνο της Κωνσταντινούπολης, του οποίου κατά ένα τρόπο αποτελεί εξέλιξη, αλλά και με έντονα τα μουσικά ακούσματα της Μακεδονίας, ας μην ξεχνούμε ότι η Θεσσαλονίκη υπήρξε η δεύτερη πόλη της βυζαντινής αυτοκρατορίας και σημαντικός φορέας του πολιτισμού της, δημιούργησε ιδιαίτερη σχολή. Για το συνολικό του έργο ο Αθανάσιος Καραμάνης τιμήθηκε από την Εκκλησία, την Πολιτεία και τον ιεροψαλτικό κόσμο. Η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, τον ανακήρυξε Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος σε ειδική Συνεδρία της 21 Μαΐου του 1977 εξέδωσε Συνοδική Απόφαση με την οποία του εκφράζει "την άκραν Αυτής ευαρέσκειαν και τον δίκαιον της Εκκλησίας έπαινον". Η Πολιτεία με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού τον τίμησε, το 1979 με ισόβια μηνιαία τιμητική σύνταξη, γεγονός σπάνιο για τα ψαλτικά δεδομένα. Έχει λάβει μέρος σε μουσικολογικά συνέδρια και έχει συνοψίσει τις ανακοινώσεις αλλά και τις διατυπώσεις του σε επτά τευχίδια. Σήμερα, ακούραστος όπως πάντα, εργάζεται για την έκδοση δύο έργων που αφορούν το θεωρητικό μέρος της μουσικής μας, καθώς και ένα νέο σύστημα γραφής της. [Περισσότερα] [Λιγότερα] |
